granice

"Dzieci potrzebują granic. Nie ma chyba dorosłego, który choć raz nie usłyszał lub nie przeczytał podobnego zdania. Wielu rodziców przychodzących do psychologa prosi o pomoc w stawianiu dzieciom granic. Z tym, że tych granic tak naprawdę nie trzeba stawiać, bo one po prostu istnieją, wystarczy je dziecku pokazać. Problem pojawia się wtedy, gdy sami dorośli mają kłopot z ich dostrzeżeniem. Albo widzą je tam gdzie ich nie ma…"

"Co to znaczy nie przeszkadzać?

• Pozwolić dziecku na przeżywanie błędów i porażek, które samo sobie funduje
• Nie uprzedzać ich mówieniem: nie uda ci się, przewrócisz się
• Nie robić z nich tragedii
• Nie stawiać nadmiernych wymagań
• Nie popychać dziecka do przodu wtedy, kiedy ono samo nie jest do tego gotowe
• Nie porównywać umiejętności dzieci, nie komentować przy nich: Jaś już od miesiąca raczkuje a Marysia…
• Nie zgadywać myśli dziecka i nie spełniać jego życzeń zanim poprosi
• Nie dawać mu zbyt długo czekać, kiedy już pokaże czego potrzebuje, bo stres z tym związany uniemożliwia mu naukę cierpliwości

• Jeśli dziecko musi poczekać warto dać mu sygnał, że usłyszeliśmy jego prośbę i zaspokoimy jego potrzebę za chwilę"    

więcej o granicach dzikie dzieci